Nienormalnie normalny dzień

Zastanawiałam się czy jeszcze tu napisać, ponieważ i tak nikt tego nie czyta, ale może to i dobrze. To mój drugi dzień blogowania. Tak więc, tak jak to robią blogowiczki, powinnam opisać dzisiejszy dzień. Mój tytuł mówi sam za siebie, był nienaturalnie normalny. Pierwszy raz, nic się takiego nie zdarzyło, co mogło by mnie dobić, a wręcz odwrotnie. Jednak, już wiem co mnie dobiło ( tak właściwie to nie przeze mnie ). Tak więc, dostałam 1 za wiersz, który miałam się nauczyć, a nie wiedziałam o tym. Co uważam za niesprawiedliwe, bo nie było mnie 2 tyg w szkolę i powinnam mieć czas na nadrobienie. Nie mam do niej żalu, nie rozumie niektórych spraw to nie moja wina. Bywa. Skończmy ten temat. Dzisiaj moje życie weszło w jakąś równowagę, ale coś czuje, że to cisza przed burzą. Nie wiem co mogę tu jeszcze napisać, że jutro nie idę do szkoły, ponieważ jadę do lekarza. Co mi się stało? To było we wtorek, szłam od koleżanki i naglę się poślizgnęłam. Patrzę przed siebie, a tam w oddali ktoś idzie, bo zauważył, ze się przewróciła. Próbuje wstać i iść pewnym krokiem, że nic mi się nie stało, lecz ruszyłam krok i wywróciłam się ponownie, widziałam, że zaczęli się śmiać. Mi nie było do śmiechu, mogłam to przewidzieć, znając swoją koordynację ruchową. Jakoś później doszłam do domu i okazało się, że mam całe stłuczone kolana. Po kilku dniach coś zaczęło mi przeskakiwać i mam skierowanie do chirurga, żeby go zbadał. Mam nadzieję, że będę mieć zwolnienie na w-f, bo nasza pani nie chce przyjmować od rodziców ;/
Dziękuje za komentarze i dziękuje dziewczyną, że przyjęły mnie do swojego grona blogerek. Opowiem wam jutro co powiedział lekarz
Pozdrawiam
Adrianna
xoxox